HISTORIA

Kościół postawiony został na miejscu pierwszego drewnianego z XVI w. Starszy kościół był prawdopodobnie ufundowany przez oleśnickiego księcia Karola II, a rozbudowany i uwieńczony wieżą z dzwonem przez ówczesnego właściciela Grabowna – Hansa vom Strachwitz z Brodaw. O tamtym kościele przypomina napis na drewnianej belce nad drzwiami zakrystii: Anno I.N.K.J. 1578 12 Junii Verbum Domini Manet In Aeternum. Kościół ten uległ zniszczeniu prawdopodobnie w pożarze, na jego miejscu w 1850 r. powstał nowy w stylu eklektycznym, przetrwał do dziś. Świątynię wzniesiono na planie prostokąta, jako jednonawową, na zachodzie uwieńczoną wieżą, na wschodzie półkolistym prezbiterium. Zbudowana została z cegieł i otynkowana, z dachem krytym gontem, ogrodzony metalowym płotem na podmurówce. Uległ zniszczeniu XIX-wieczny wystrój wnętrza, pozostałością dawnego zboru ewangelickiego są empory obiegające kościół z trzech stron, strop oparty jest na drewnianym wiązaniu wiszącym. W kruchcie kościoła na ścianie po lewej stronie znajduje się renesansowa płyta nagrobna Hansa von Strachwitza, wykonana po 1601 r. z piaskowca. Przedstawia ona rycerza w zbroi, u którego nóg leży zdjęta przyłbica. Naprzeciwko płyty stoi dolna część chrzcielnicy pochodzącej z 1769r., jej srebrnej góry brak. Była ona darem ówczesnego właściciela Grabowna – Ernesta Zygmunta von Tschierschy z okazji chrztu jego pierworodnego syna. Ołtarz główny i dwa ołtarze boczne wykonane są z drewna, polichromowane, charakterystyczne dla późnego baroku 2. połowy XVII wieku. W ołtarzu głównym znajduje się obraz Madonny z Dzieciątkiem, namalowany na płótnie. Od strony południowej i wschodniej świątynia posiada piękne witraże. 25 listopada 1945 r. uroczyście wyświęcono luterańską świątynię na kościół rzymskokatolicki. Obecnie świątynia jest kościołem parafialnym pod wezwaniem MB Częstochowskiej.

NR W REJESTRZE ZABYTKÓW: A/1372/551/W

źródło: twardogora.pl